30 TL YE BU VATANDAŞ BİBER YERSE İŞTE BEN BUNA YAŞAMDA KALİTE DERİM.. (Köşe Yazısı-Halil Eyyupoğlu)

admin

oeyyupoglu1@gmail.com

30 TL YE BU VATANDAŞ BİBER YERSE İŞTE BEN BUNA YAŞAMDA KALİTE DERİM..

Biz büyüklerimizden iktisatlı yaşamayı öğrendik.

Cebimizdeki parayı nasıl en verimli bir şekilde harcarız anlayışıyla harcamamızı yapardık.

Bizden bir önceki kuşak ise tam yokluğu gördüğü için bizim şimdiki harcamalarımız elbette onlara da lüks geliyordu.

Yani bir evin kadını o evin en iyi iktisatçısıydı. Acil paraya ihtiyaç olduğunda kirli çıkınını hemen ortaya dökerdi.

Kışın bütün ihtiyaçları güzün alınırdı. Biz buna zahire derdik. Bu gelenek bize savaştan yokluktan kıtlıktan miras kalan bir gelenektir.

200 gr bakkaldan gidip peynir almak ayıp sayılırdı.2 kg bulgur alan muhtaç olarak görülür hemen onun zahiresi komşusu tarafından karşılanırdı.

Mahallelerde zengin yoksul hep karma otururduk. Ne fakir fakirliğinden utanır nede zengin zenginliğinden böbürlenirdi.

Sofralarımız bütündü. Her komşu birbirine yaptığı yemekten tatlıdan, pastadan mutlaka o gün ikram ederdi.,

Fakirle zengin arasında yaşam kalitesinde hiçbir fark yoktu. Ta ki eski Antep evlerinden Apartmanlara taşına dek.

Kış sebzesini meyvesini kışın , yaz meyve sebzesini yazın yerdik. Yani hayatımız yaşamımız ucuzdu ve kaliteliydi.

Şimdi ise 30 TL ye biber, 25 TL ye patlıcan, 3 TL ye bir bağ maydanoz, 18 TL ye domates, 15 TL ye salatalık  alan alana.. Ne tat buluyorlarsa.. Yemezsek herhalde ölmeyiz.

Şurada 2 ay daha sabredemiyorlar sonrasında da pahalılık ateş pahası der dururlar.

Sütün Koladan pahalı bir ortamda bu nasıl kültür ki kola tek besin kaynağımız oldu.

Evet hayat çok pahalı.. Yaşaya bilene..

Bir memur elinde işyerine sefere tasında yemeğini götürse alay edilecek bir argüman oluşacağından da eminim.

“Yok ya öyle” diyenlere  ise neden sefere tasında işyerine yemek götürmüyorsun sorusunu hemen sorarım. Bir haftada evinden çöpe attığı ekmeğin miktarını sorarım.

Evet hayat pahalı. Biber 30 TL.. Yaşamımız çok lüks ama kaliteden uzak.

Oysa Haziranın o sıcağında 1 TL ye domates yemenin .1.25 TL ye salata yemenin tadı yaşamın kalitesidir.

Kalite ne yazık ki satın alınamıyor, sadece yaşanabiliyor. Yaşayabilene ne mutlu..